dobra, wiem, że nikt mnie już nie lubi.

ale jakby przypadkiem ktoś mógłby się mną zainteresować. bo nikt mnie nie słucha. tak mówię do siebie. może nie umiem czekać? ale jakoś matma na mnie teraz musi leżeć i czekać. powinnam brać a niej przykład. być logiczna i przejrzysta. uzasadniona?
dobrze. olewaj mnie. nie mów mi cześć. dobra. to trochę niesprawiedliwe. bo co? usiądziesz ze mną tylko po to, żebym Ci coś zrobiła, pracę domową, napisała kartkówkę, podpowiedziała. jestem jakoś dziwnie zła. nieuzasadnienie może. bo tak ogółem to nie mam za co. ale od szczegółu każdego mogę czegoś wymagać. głupiego cześć mi nie powiesz? niby nic-prawda?

może ktoś jednak mnie polubi. a jeżeli nie, to może chociaż przyjdzie mu ochota obejrzeć moje dzieło, nad którym pracowałam wczoraj w nocy. bo w nocy najlepiej się myśli. najlepiej rozmawia z bratem o przyszłości.

moje dzieło-klik.

ach tak! właśnie. mogę się z wami (kimkolwiek kto tu jest) podzielić jakże pocieszną informacją, że w ferie w szkole są zajęcia z doradcą zawodowym. może w końcu się określę i ukierunkuję swoje życie. miejmy nadzieję.

mogę się podzielić równie interesującą informacją jaką jest moja 'nagła' ochota na spódniczki.

dobra, nie dziwię się, że nie czytacie tego bloga. no bo co w nim interesującego-nic. :c smutałeczkę troszeczkę.

jestem tak bardzo nie fejmus.

Hania ma fajniejszego bloga, o czym wszyscy dobrze wiedzą. ma instagrama. smartfona. Pou. grzywkę. chodzi w koszulach. i wgl jest fajniejsza.

nie umiem być taka fajna. nawet ci, którzy mówili, że super bardzo mnie mocno wielbią teraz tak z dni na dzień przestali. bo lepiej porozmawiać z kimś innym.

ósmego marca jest taki piękny dzień. koncert :3 

_______________________________________________________
miłego remontu pokoju za pasek :D z winylami na ścianach. narysuję Ci ten pokój? zgadzasz się?
a może znowu coś mnie dopadnie i wcale tego nie przeczytasz :c

a matematyka czeka. żegnaj blogu na dziś.